
RACE REPORT EK BEACHRACE 2022
Verslag door Marcel van Beek van het EK Beachrace 2022 in Duinkerken (Frankrijk).
De start bij een strandrace is toch altijd wel een spektakel want het heeft net zo veel weg van een eindsprint als de uiteindelijke eindsprint. Alle toprenners willen direct vooraan komen om direct vooraan de beste lijn op het strand te vinden en op te kunnen rijden. Met een flinke zeewater gevulde greppel op 500 meter na de start was het belang van goed starten alleen nog maar groter en het moment dat het peloton er dan volle vaart doorheen rijdt geeft dat spectaculaire plaatjes. De drie goinGDutch renners Bruno, Tom en Sebastiaan zijn direct goed weg. Net als bij de strandrace in Noordwijk gaat Bruno vroeg in de aanval. Deze keer springt niet Rick van Breda maar Peter Koning naar zijn wiel en vlak voor het eerste keerpunt sluit de rest van wat dan een grote kopgroep is weer aan. Winst is wel dat Bruno goed zit bij het eerste keerpunt, maar ook Sebas en Tom zitten daar nog in de voorste groep met de meeste elite- belofterenners in deze wedstrijd.
Bij de eerste doorkomst zien Martin en ik een nog vrij grote kopgroep aankomen met de Nederlandse en Belgische favorieten maar ook de regerende Frans en Europees kampioen en Bruno daarbij. Heel kort erachter een kleinere groep met Sebastiaan die op de technische doorkomst in het mulle zand bijna de aansluiting bij de kopgroep heeft maar het net niet heeft gehaald op het moment dat de renners uit de kopgroep met een goede doorkomst weer de harde lijn op het strand hebben opgezocht. Voor Sebas lijkt het net als in Noordwijk een wedstrijd te worden in de achtervolging op de kop. Maar de kopgroep dunt in de tweede ronde behoorlijk uit tot slechts 8 man en Sebas vindt dus mede strijders in de achtervolging al komt het achter de kopgroep niet meer samen tot een hele grote groep. Meerdere kleine groepen ontstaan achter de kopgroep en de eerste grote achtervolgende groep wordt aangetrokken door de BRC-diesel Tom, die na wat pech bij een lastige passage achter minder technische renners terecht is gekomen. Dan ben je als zo vaak in het strandrace veroordeeld tot een groep waar je eigenlijk niet hoort te zitten met als gevolg dat je al het werk zelf moet doen. Maar Tom is gewend om op kop door te beuken en geeft zijn wedstrijd dus ook niet op.
Bij de tweede doorkomst zijn de onderlinge tijdsverschillen verder opgelopen. In de kopgroep van 8 man met daarbij Timothy Dupont, Coen Vermeltfoort, Jasper Ockeloen, Stijn Appel, Tomas Jozef en de regerend Europees kampioen Samuel Leroux zit nog steeds Bruno en dorpsgenoot Tibor Zwaan die we ook kennen van de zomerse woensdagavonden op het parcours bij BRC. Sebas is bij de tweede doorkomst in een groepje van 3 nog steeds vol aan het rammen maar tegen de sterke kopgroep is de achterstand behoorlijk opgelopen. Ook Tom geeft niet op en maakt het beste van zijn race ondanks dat hij niet echt medewerking krijgt van de minder sterke renners om hem heen.
Vanaf het moment dat we de koplampen van de volgauto’s en Quads zien aankomen stijgt de spanning nog verder en is de vraag of Bruno nog steeds in de kopgroep heeft kunnen handhaven. Maar zodra de renners voor ons herkenbaar worden lijkt hij er niet meer bij te zitten. Door een lekke achterband op twee kilometer voor de finish heeft hij de kopgroep de laatste passage strand af en op in de bochten moeten laten gaan. Eenmaal terug op het strand voor de laatste kilometer kan hij op de zachte band toch nog bijna terugkomen maar ze gaan al de sprint aan voordat hij aansluit waardoor hij zich moet berusten in de 8ste eindpositie. Met drie topsprinters in de groep had podium er zeker niet ingezeten al is sprinten in het mulle zand nog wel enigszins onuitgemaakte zaak maar sprinter Coen Vermeltfoort wint voor Nederland en pakt de Europese trui voor Timothy Dupont en de derde nationaliteit op het podium is voor Frankrijk met Samuel Leroux, die daarmee de trui kwijt raakt.
Dan is het wachten op de andere goinGDutch renners. Sebas blijkt 1 van zijn zeldzame foutjes te hebben gemaakt bij de laatste passage van het noordelijke keerpunt waardoor hij alleen is komen te zitten en tot overmaat van pech wordt hij letterlijk in het zicht van de “Duinkerkse haven” nog wordt bijgehaald en deels voorbij gestreefd door de achteropkomende groep wat hem nog 7 plekken kost en waarmee hij 24ste wordt in het eindklassement. Tom komt aan met een uitgedunde groep van 5 man waarvan hij tweede wordt en daarmee de pech van het begin van de wedstrijd heeft teruggebracht tot uiteindelijk een 30ste eindklassering.